BWV 1066-1069 eser sayılı süitler (bestecisi tarafından uvertür olarak adlandırılmıştır), Johann Sebastian Bach'ın yaklaşık 1718-1739 yılları arasnda yazdığı dört orkestra süitidir. Uvertür adı, kısmen iki kısımdan oluşan, ilki nispeten yavaş, noktalı ritmli görkemli bir açılış bölümünü, ikincisi hızlı, füg benzeri bir bölümünün geldiği, ardından kısa bir özetleme ile tamamlandığı Fransız uvertürü tarzındaki açılış bölümüne atıfta bulunur. Daha genel olarak, terim Barok dönemde Almanya'da böyle bir uvertürden önce Fransız Barok tarzında bir dans bölümleri serisi için kullanılmıştır. Bu tür, Bach'ın zamanında Almanya'da son derece popülerdi ve Bach bu tür müziğe diğer bestecilere göre çok daha az ilgi gösterdi. Robin Stowell, 'Georg Philipp Telemann'ın yazdığı bilinenlerin yalnızca bir kısmı 135, Christoph Graupner'in 85 ve Johann Friedrich Fasch'ın neredeyse 100 süit yazdığını belirtmiştir.1 Bach solo çalgılar için birkaç başka uvertür de (süit) yazmıştır, özellikle ünlü 5. viyolonsel süiti BWV 1011, Lut suiti BWV 995, klavsen için partita no. 4 BWV 828 ve klavsen için Fransız tarzında uvertür BWV 831. İki klavye çalışması yayınlanan birkaç Bach eseri arasında yer alır ve lut süitini muhtemelen bir ücret karşılığında bir "Mösyö Schouster" için hazırlamıştı, bu nedenle üçü de bu türün o zamanki popülerliğini kanıtlar.
Araştırmacılar, Bach'ın dört orkestra süitini (Brandenburg Konçertolarını tasarladığı şekilde) aşağıda ayrıntılı olarak açıklanan kaynaklar çeşitli olduğu için bir takım olarak düşünmediğine inanırlar.
Bach-Werke-Verzeichnis (BWV) kataloğu BWV 1070 eser sayılı beşinci bir sol minör süit içerir. Ancak, bu eserin J. S. Bach tarafından bestelenmiş olma ihtimali çok düşüktür.2
Bu süitin kaynakları, 1724-45 yıllarında Leipzig'de Christian Gottlob Meissner tarafından kopyalanan çalgı partileridir.3
Çalgılama: Obua I & II, Fagot, Keman I & II, Viyola, Sürekli bas (Viyolonsel, Viyolone, Klavsen)
Çok ünlü ikinci süitin kaynakları, 1738-39'da Leipzig'de kısmen imzalanmış kısmi bir orkestra partisi takımıdır. (Bach, bu partileri flüt ve viyola için yazmıştır).4
Çalgılama: Flüt [traversière], Keman I & II, Viyola, Sürekli bas (Viyolonsel, Viyolone, Klavsen)
Polonez, Polonya halk şarkısı 'Wezmę ja kontusz'un (Asilzadenin cübbesini alacağım) bir stilizasyonudur.6 Badinerie (Fransızca'da kelimenin tam anlamıyla 'şaka yapmak' - diğer çalışmalarda İtalyanca scherzo kelimesini aynı anlamla kullanmıştır) hızlı temposu ve zorluğu nedeniyle flütçüler için bir gösteri parçası haline geldi.
Joshua Rifkin, kısmen imzalı birincil kaynakların derinlemesine analizine dayanarak, bu çalışmanın solo flüt yerine solo keman için yazıldığı, la minör tonda önceki bir versiyona dayandığını iddia etmiştir.7 Rifkin, hayatta kalan kısımlardaki notasyon hatalarının en iyi şekilde, tam bir ton daha düşük öncek versiyondan kopyalanmış olmaları ile açıklanabileceğini ve bu solo kısmın, Bach'ın yazdığı flütün (Bach'ın yazdığı flüt, flauto traverso veya flute traversière olarak adlandırılır) en pes perdelerinin altında kalacağını ifade etmiştir. Rifkin, solo bölümünde 'Traversiere' kelimesini yazarken, Bach'ın 'T' harfini eski bir 'V' harfinden türettiğini belirterek, kemanın en olası seçenek olduğunu savunuyor. Dahası, Rifkin, kemanda bariolaj tekniğini kullanmış olabilecek pasajları not etmiştir. Rifkin ayrıca Bach'ın bu süiti, ikinci kuzeni Johann Bernhard Bach'ın benzer bir çalışmasından ilham aldığını öne sürmüştür.
Flütçü Steven Zohn, la minör tonda önceki bir versiyonun argümanını kabul etmiş, ancak orijinal partinin keman kadar flüt üzerinde de çalınabilir olabileceğini öne sürmüştür.8
Obuacı Gonzalo X. Ruiz, kayıp orijinal la minör versiyonundaki solo çalgının obua olduğunu ayrıntılı olarak savunmuş ve bunu, bir barok obua için varsayılan orijinalin kendi rekonstrüksiyonu ile kaydetmiştir. Keman karşısındaki iddiasını; Bu çalgı için aralığın 'ilginç bir şekilde sınırlı' olması, 'sol telinden neredeyse tamamen kaçınılması' ve orijinal keman konçertolarında neredeyse hiç duyulmamış şekilde, sözde keman solosunun aralığının zaman zaman birinci keman partisinden daha pes olmasıdır. Aksine, 'aralık tam olarak Bach'ın obua yazısının aralığıdır', solo obuayı zaman zaman birinci kemandan daha düşük kullanmak, obua hala duyulabildiği için tipik bir Barok pratiğiydi ve motifler, dönemin birçok obua eserinde bulunanlara çok benzemektedir' sözleriyle savunmuştur.910
Air başlıklı İkinci bölümü ile çok sevilen bu süite ait eski kaynak, 1730'lardan kalma kısmen imzalanmış bir çalgısal parti takımıdır.11 Bach birinci keman ve sürekli bas partilerini, Carl Philipp Emanuel Bach trompet, obua ve timpani bölümlerini yazmış ve J. S. Bach'ın öğrencisi Johann Ludwig Krebs ikinci keman ve viyola partilerini yazmıştır.12 Rifkin, bu süitin orijinalinin yalnızca yaylılar ve sürekli bas için olduğunu savunmuştur.13
Çalgılama: Trompet I, II & III, Timpani, Obua I & II, Keman I & II, Viyola ve Sürekli bas (Viyolonsel, Viyolone ve Klavsen)
Süitin ikinci bölümünün Alman kemancı August Wilhelmj (1845-1908) tarafından yapılan düzenlemesi, 'Air on the G-String' olarak oldukça ünlüdür.
Bu süite ait hiçbir kaynak yoktur, ancak mevcut partiler yaklaşık 1730'dan kalmadır.14 Rifkin, kaybolan orijinal versiyonun Bach'ın Köthen'deki görev süresi içerisinde yazıldığını, trompet veya timpani'nin olmadığını ve Bach'ın ilk olarak 1725 Noel kantatı 'Unser Mund sei voll Lachens' BWV 110'un korolu uvertür bölümünü uyarlarken bu partileri eklediğini savunmuştur.
Çalgılama: Trompet I, II & III, Timpani, Obua I, II, III, Fagot, Keman I & II, Viyola ve Sürekli bas (Viyolonsel, Viyolone ve Klavsen)
Bach'ın tüm eserleri gibi orkestra süitleri de birçok orkestra tarafından defalarca kaydedilmiştir. Aşağıdaki liste bu kayıtlardan bazılarını içermektedir;
J. S. Bach: Orchestral Suites. Uluslararası Müzik Notaları Kütüphanesi Projesi (IMSLP) adresindeki notalar. <small>(Erişim tarihi: 2 Mayıs 2021)</small>
J. S. Bach: Orkestra süitlerinin orijinal ve ek el yazmaları. *Search results at Bach Digital * <small>(Erişim tarihi: 2 Mayıs 2021)</small>
Tüm süitlerin 'All of Bach' Netherland Bach Society tarafından yapılmış konser kayıtları. <small>(Erişim tarihi: 2 Mayıs 2021)</small>
Orijinal kaynak: orkestra süitleri (bach). Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page